عشق مهمان عزیزی است..!

پس از یک شهرغربت ، دوستی آمد به بالینمبه او گفتم:ببین این است دنیا گفت:می بینمزمین خوردی،قبول اما زمان، درمان هر دردی استمن از اینکه پس از تو عده ای شادند غمگینم اگر پایت توانـت داد یا اشکت امـان ، برخیزکه پای بید مجنونی به خاک افتاده ننشینم خدا"حافظ" که گفتم باز داغت تازه شد،دیدیبه مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم؟ چه شبهایی که دستت غصه هایم را ورق می زدو جاری بود مویت در بلنـدای مضامینم من آن قدری که تو معشوقه ای شاعر نخواهم شداز این رو در غزل هایم چنین در بند تضمینم خدا را شکر، ترس از رفتنت با گریه کورم کردو دیگر رفتنت در واقعیـت را نمی بیــنــم! عقابی کوه را در خواب دید و در قفس دق کردبه,قدری,معشوقه,شاعر,نخواهم ...ادامه مطلب